Historycy sztuki, w różnych miejscach globu, przejawiają zainteresowanie wykorzystaniem szeroko pojętych badań kognitywnych. W następstwie ich działań powstaje wiele pionierskich, a niekiedy bardzo interesujących, rozpraw i raportów. Wiedza ta jest jednak rozproszona i często nie podlega wnikliwszej ocenie szerokiego grona badaczy. Dlatego może warto zainicjować dyskusję na temat przyszłości kognitywnej historii sztuki?

Kognitywna historia sztuki – przyczynek do dyskusji, [w:] „Badania i Rozwój Młodych Naukowców w Polsce. Nauki humanistyczne i społeczne”, tom 1 cz. 3, s 72-76.